- saymaq
- f.1. Rəqəmləri sıra ilə demək, sadalamaq, sanamaq. Yüzə qədər saymaq. – Salman ona qədər saydı. S. R.. <Yusif Hümmətə:> Barmağınla sayırsan ki, filanıfilanı doldurmuşuq, yaxşı eləmisiniz. B. Bayramov. // Miqdarını bilmək üçün hesablamaq. Günləri saymaq. – Koroğlu da başladı pulu saymağa. «Koroğlu». . . Bir qoca rus arvadı pullarını sayırdı. Ə. H.. <Şahin Firəngizə:> Onu demək istəyirəm ki, çox oxumuşam, hamısını bəlkə də saya bilmərəm. B. Bayramov.2. Bir-bir adlarını çəkmək, eyni cinsdən olan şeyləri adbaad sıra ilə demək; sadalamaq. Kitabları saymaq. Uşaqları saymaq. – Sinədə yarələrim saydı, dedi, min cərrah; Səhv edib, hələ bu mindən birinin sayı deyil. S. Ə. Ş.. . . Saydığımız ağalar ən hörmətli üləma və sadat zümrəsindəndirlər. C. M..3. məc. Ehtiram etmək, hörmətini saxlamaq, hörmət etmək; hesablaşmaq. Sayanın quluyam, saymayanın ağası. (Ata. sözü). Əsgər indi səni sayacaq. Ə. Ə.. Quliyev bu adamların onu bir o qədər də saymadıqlarını başa düşürdü. Ə. S..4. Ehtiyat etmək, çəkinmək. <Nəbi:> Qubernat, naçalnik gəlsə, saymaram; Düşmənin qanından içsəm, doymaram. «Qaçaq Nəbi».5. məc. Bilmək, hesab etmək. <Hacı Qara:> Mənim sözlərimi zarafat sayırsınız? M. F. A.. Özünü yenidən dünyaya gəlmiş sayırdı. M. C.. Samirə mənim bu arzumu adi zarafatlarımdan biri sayırdı. M. Hüs..◊ Saymaqla bitməz (qurtarmaz) – həddindən çoxdur, sayı-hesabı yoxdur. Saymaq ilə bitən deyil göstərdiyin hünərlər; Bülbül deyir bağçalarda dastanını hər səhər. S. V..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.